Kilo kaybıyla ilgili yazdığım yazıları takip edenler belki fark etmişlerdir. Kulaktan kulağa aktarılan yalan yanlış bilgileri, kendi üzerimde denemediğim hiçbir yöntemi önermiyorum. O yüzden bugünkü yazı da benzer biçimde şekillenecek. Aşağıda maddeler halinde “spor yapın”, “diyet yapın”, yok efendim “limon suyu için” gibi; duymaktan hepimize bezginlik gelen yöntemlerden bahsetmeyeceğim.
Hilal Erkoç ile beraber Demirkazık tırmanışı yapan Mustafa Kemal Karakoç geçtiğimiz yıl çığ altında kalmıştı. Olumsuz hava koşulları nedeniyle ulaşılamayan Karakoç’un cenazesi bugün bölgeden alındı.
Nepal hükümeti tarafından başlatılan “Sagarmatha Temizlik Kampanyası” sayesinde, 14 Nisan’dan bu yana, Everest’te 11 ton katı atık toplandı.
Doğa sporu faaliyetlerine ilk başladığım zamanlar satın aldığım Decathlon kafa feneri, özellikle tek başıma çıktığım faaliyetlerde yetersiz gelmeye başladı. Satın alacağım yeni fenerde öncelikle aradığım bazı özellikler vardı. Şarj edilebilir olması, hafif ve sade olması (orasından burasından kablo çıkan Led Lenser benzeri lambaları baştan eledim) ve gerektiğinde kullanmak için yüksek aydınlatma modu olması gibi çeşitli kriterler belirledim. İlk bakışta radarıma takılan kafa feneri olan ve sitede de incelemesi bulunan Petzl Actik Core’dan yüksek döviz kurları sebebiyle artan fiyatı yüzünden vazgeçtim.
Gümrük vergi muafiyeti son 10 yıl içinde kademeler halinde düşürülerek; 2011 yılında 75 Euro, 2016 yılında 30 Euro, 2018 yılında 22 Euro, 15 Mayıs 2019’dan itibaren sıfıra indirildi.
Aslında bu incelemeyi 10 gün kadar önce yazmayı düşünüyordum, ama iyi ki de beklemişim. Çünkü son kampta testere namlu kısmından kırıldı. Namlusu (bıçağı) yedek parça olarak satıldığından, satın alıp değiştirmek zorunda kaldım. Bu testerenin “efsane” olduğunu belirteyim de, kötülediğimi düşünüp yazının devamını okumadan kapatmayın.
Ocak ayında Antalya’nın batısına taşındığımdan bu yana, her hafta bir veya birkaç kez doğaya çıkıyorum. Havaların gitgide ısınmaya başladığı Nisan ayında tek başıma yaptığım yürüyüşte, tüm gün boyunca yılanla karşılaşma tedirginliği üzerimdeydi. Neredeyse dizime varan uzunlukta otların arasında yürürken, batonla etrafı yoklayıp hareketlilik gözleyip durdum.
Ekim ayı sonunda “kamp alanları sakin, haydi bir sonbahar kampı yapalım” deyince düştük yola vardık Tekirdağ Saray sınırları içinde bulunan milli park alanına. Yanımda büyük marketlerden satın aldığım ucuz (40-50 TL) markasız yazlık bir uyku tulumu vardı. O gece soğuktan titreyip uyku uyuyamayınca, ciddi bir markanın bir uyku tulumunu satın almaya karar verdim.
Likya yolu genel olarak denize paralel ilerleyen bir yürüyüş yoludur. Ancak bölgenin dağlık yapısı ve özellikle de Antalya’nın batısında yer alan Beydağlarının etkisiyle, neredeyse tamamı inişli çıkışlı parkurlardan oluşur. Bir önceki yazıda Likya yolunun en güzel manzaralı parkurlarını derlemiştim. Bugünkü yazıda en zor parkurlardan bahsedeceğim.
Likya yolu en sık yürüdüğüm, atmosferinden en çok keyif aldığım yürüyüş yollarının başında geliyor. 7 yıldır yazdığım bu sitede Likya yolu hakkında tek kelime bilgi paylaşmadığımı fark edince, üstelik bir de geçtiğimiz Ocak ayında Gelidonya fenerine kuş uçuşu 15 kilometre mesafeye yerleşince, kolları sıvamaya karar verdim.
Doğadaki tüm navigasyon ihtiyaçlarımı karşılayan Garmin Etrex 30’un en sık kullandığım “geri” düğmesi cortlayınca, yeni bir navigasyon cihazına ihtiyaç duydum. Etrex 30 “keşke olsaydı” diyebileceğim hiçbir özellikten mahrum değildi. Ancak tamir ettirmek (kasasını değiştirmek) yenisini almak kadar yüksek bir fiyata mal olunca “Garmin 64S alayım, sitede yazarım” diye düşünerek model değiştirdim. Bu yazı iki cihaz arasında kararsız kalanlar için de yol gösterici olacak.
Erciyes Dağında 1991 yılında çığ düşmesi sonucunda yaşamlarını yitiren Prof. Dr. Abdülmecit Doğru ve Prof. Dr. Ahmet Bilge’yi anmak için düzenlenen etkinliğe 48 dağcı katıldı.
Sırf siz görün diye üşenmedim, tekrar İsveç diyeti yaptım. 13 günlük sürecin yemek faslının tamamını hem fotoğrafladım, hem de videoya çektim. Herkesin ortak kabusu “ıspanak” konusunda iki farklı çözüm geliştirdim. Bu denemede ilk seferki kadar hassas davranmayıp, İsveç diyeti listesini biraz esnettim.
Formda kalıp evden işe gidip gelmeye, yarışmaktan gezmeye, hangi sebeple bisiklete binecek olursanız olun, mutlaka ihtiyaçlarınıza cevap verecek bir bisiklet çeşidi vardır.
Son 6 yıldır yaklaşım ayakkabılarını benimseyip, yağış ve yağış sonrası koşullar hariç, yürüyüşlerde tamamen ayakkabıya geçmiş durumdayım.
Asolo daha önceden tecrübe ettiğim bir marka değildi. Yürüyüşlerde başkalarının ayaklarında gördüğüm kadarıyla “taş gibi” botlar üreten bu köklü İtalyan markasını denemeye karar verdim.
Nihayet tam anlamıyla memnun kaldığım bir yürüyüş botunu tecrübe ettim. Aslında bot tavsiyesi vermek çok da istediğim bir şey değil. Söz konusu ayaklar olunca, benim çok memnun kaldığım bir bot bir başkasının ayaklarını rahatsız edebileceği gibi, beklentilerine de cevap veremeyebiliyor.
Gore-tex teoride suyu dışarıda tutan, ter buharının tahliye olmasına izin veren bir zardır. Teoride diyorum; çünkü bu membranın üzeri kalın deri veya kumaşla kaplıdır. Ayrıca düzenli olarak su iticilik kimyasallarıyla bakımı yapılmazsa (hiç birinizin bununla uğraştığını sanmıyorum), suya maruz kalan deri Gore-tex’in üzerini film gibi bir su bariyeriyle çevirecek, ter buharı tahliye olamayacaktır.
Bu sefer ayaklarımız kendi ter buharıyla ıslanacaktır. “Gore-tex botum su geçirdi” şikayetlerinin çoğunluğu, aslında kendi teriyle ıslanan, ancak bunu botun su geçirdiğini zannederek yapılan şikayetlerden oluşmaktadır.
Bisiklet zinciri yüzlerce parçanın bir araya gelmesi ile oluşur. İşini doğru yaptığı sürece, aslında üretim teknikleri bakımından yüksek teknoloji ürünü olan bu parçanın varlığından haberdar bile olmazsınız. Kontrol ve bakımlarını yapmadığınızda performansınızı düşüren ve hatta sizi yol ortasında bırakabilecek bu parçanın ne olduğuna, bakım ve kontrollerinin nasıl yapıldığına daha yakından bakalım.
Bisiklet olayı benim için hiçbir zaman doğa yürüyüşlerinin yerini tutmadı. Belki de Yalova ile alakalı; yayaların bisiklet yolundan, bisikletlerin de yaya yolundan gittiği bu memlekete bir türlü ısınamadığım için ilerletemedim. Bu ay Akdeniz’e taşınınca bisikleti tekrar denemeye karar verdim. Akdeniz yazın meşhur sıcağıyla bilinse de, sonbahar, kış ve ilkbahar aylarının tamamında yağış alan bir bölge. Bugünkü yazıda yağış ve yağış sonrasının vazgeçilmez aksesuarı olan çamurluk incelemesi yapıyorum.
Bisiklet sürerken vites değiştirmek zamanlama ve ileride olacakları kestirme ile alakalıdır. Bisiklet sürerken vites değişimine ihtiyaç duymadan önce vites değiştirmek; böylece hız kaybetmemek amaçlanır.
Antalya’nın Kumluca ilçesine bağlı bir belde olan Olimpos, genellikle üniversite öğrencilerini ve makul fiyatlarla tatil yapmak isteyenleri kendine çeken bir tatil yeridir. Birinci derecede sit alanı olan Olimpos’ta yazın sahilde konaklama imkanı bulunmamaktadır. Ağaç evlerden ve kamp alanlarından sahile gitmek için, girişin ücretli olduğu Olimpos Antik kentinin bulunduğu ören yerinden geçmek gerekir. Plaja ulaşmanın ücretsiz bir yolu da vardır. Bugünkü yazıda bu bilgiyi de paylaşacağız.
Bu yazıyı hazırlamadan önce İnternet’teki “İstanbul’da kamp alanları” yazılarına göz gezdirdim. Bundan yıllar önce birileri dilleri döndüğünce bir şeyler yazmış, sürüyle insan aynı içerikleri kelimeleri değiştirmek suretiyle kendi sitelerine kopyalamış. Listeler o kadar gerçek dışı ki; tek amaçları arama sonuçlarında yukarıda yer alıp, size reklam tıklatmak. Berbat bir kamp deneyimi yaşamak istemiyorsanız yazının tamamını okuyun.
İnsanoğlunun varoluşuyla birlikte başlayan mücadelelerinden biri de kuru kalmaktır. İnsan toplulukları bulundukları ortamdan elde edebildikleri malzemelerle tarih boyunca çeşitli kuru kalma yöntemleri geliştirmiştir. Islanmayla mücadele Gore-tex gibi gelişmiş malzemelerin yükselişiyle, günümüzde de sürmektedir. Yeni teknolojileri kenara bırakıp bu kez geriye dönelim ve geçmişte bu işler nasıl yapılıyormuş bir bakalım.