Türkiye’nin en iyi uzun yol yürüyüş rotaları bu bölümde. Çoğunluğu Ege ve Akdeniz bölgesinde yer alan trekking rotalarının yanı sıra, Marmara, Karadeniz, İç Anadolu ve Doğu Anadolu’dan da çeşitli yürüyüş parkurlarını anlatacağız.
Xanthos (Kınık) – Çavdır – Üzümlü, Likya Yolu’nun yapılaşmaya kurban gitmiş bir başka parkuru durumunda. Keçi bağlasanız 10 gün dayanabilecek yerlere villa yapıyorlar. Birkaç yıl sonra bu bölge tamamen yürünmeyecek hale gelecek.
“Likya Yolu’nun en kötü parkuru hangisi?” diye sorsalar, ilk sırada bu parkuru gösteririm. Parkurun en az yüzde yetmişi seralar arasında, asfaltta yürüyerek tamamlanıyor. Antik yapılara ilgi duyuyorsanız, Letoon ve Xanthos ilginizi çekebilir.
Gavurağılı inişi çok güzel bir manzaraya sahip olduğu kadar, dikkatli olmanızı da gerektiren, kayaların arasına ayağınızı sıkıştırıp yaralanabileceğiniz, 550 metre alçaldığınız bir bölümden oluşuyor.
Alınca – Gey – Bel parkuru deniz manzarasına doyacağınız, yorulmadan tamamlayacağınız güzel bir etaptan oluşuyor. Dikkatinizi çekmek istediğim başlıca konu su tedariki. Yol boyunca Gey’e kadar çeşme yok. Var olan kuyulardaki su da doğrudan içilecek gibi değil.
Parkurun Kabak – Alınca arasındaki bölümünde çok güzel görüntülere tanıklık edeceksiniz. Alınca’da esnafa dikkat.
Likya yolunun eski başlangıç noktası Ovacık’tan (Ölüdeniz) harika bir manzara eşliğinde yükselip, ilk önce Kozağaç’a, ardından Faralya’ya ulaşıyoruz. Faralya’ya yaklaşmadan 1 kilometre önce güzel, su bulunan bir kamp noktası işaretledim.
Likya yolu parkurları hakkında yazılan yazıları ve kitapları inceledikten sonra, yalnızca teknik detayların anlatıldığı daha anlaşılır yazılar yazmaya karar verdim. Tüm etapları kapsayan serinin ilk yazısı, bir süredir Likya Yolu’nun ilk etabı olarak kabul edilen Fethiye – Kayaköy – Ovacık parkuru hakkında.
Likya yolu yaşadığım evin 4 kilometre güneyinden geçiyor. Hal böyle iken, haftanın en az 1 günü farkında olarak veya olmayarak Likya yolunda yürüyorum. Sürekli bu civarda yaşamak, yolun yanı sıra, çevrede aktarma yapacak noktaları, yürümeye değer olmayan parkurları, hangi parkuru ne mevsimde yürümenin ideal olduğu gibi konuları “yerinde” gözlemleme imkanı verdi.
Uzun lafın kısası, Likya yolu tek başına, rehber olmadan cayır cayır yürünür. Bırakın rehberi, huysuz ve uyumsuz bir arkadaşla bile burnunuzdan gelecek bu yolu tanımadığınız bir sürü insanla bir arada yürümekten kaçınmanızı öneririm. Rehberle demeyelim de, iyi bir organizasyonla bu yolu yürümenin elbette bazı avantajları vardır. Aşağıda bunlardan da bahsedeceğim.
Likya yolunu ilk defa yürüyecek, önceden kamp yüküyle yürümemiş kişilerin “her türlü şartlara karşı hazırlıklı” olma düşüncesiyle gereğinden çok malzeme ve gıda tedarik etmesi, mevsim ve parkur için “fazla” giyinmesinden ve çeşitli yanlış tercihlerinden ötürü, güzelim parkurlar adeta çile yoluna dönmektedir.
Antalya Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü tarafından hazırlanmış, Likya Yolu’nun tüm etaplarının anlatıldığı, parkurlarda yer alan tarihi eserlerle ilgili bilgilerin verildiği, su ve gıda ikmali gibi konularda ipuçlarının paylaşıldığı pdf formatındaki elektronik kitabı aşağıdaki bağlantıdan indirebilirsiniz.
Likya yolunda görmeye değer olmadığını düşündüğüm etaplar hakkında yazmaya karar verdim. Likya yolunun bazı bölümlerinde, özellikle de yapılaşmadan ötürü, iki noktayı birbiri ile birleştirmek için uydurulmuş çok tatsız rotalar oluşmuş.
Likya yolu genel olarak denize paralel ilerleyen bir yürüyüş yoludur. Ancak bölgenin dağlık yapısı ve özellikle de Antalya’nın batısında yer alan Beydağlarının etkisiyle, neredeyse tamamı inişli çıkışlı parkurlardan oluşur. Bir önceki yazıda Likya yolunun en güzel manzaralı parkurlarını derlemiştim. Bugünkü yazıda en zor parkurlardan bahsedeceğim.
Likya yolu en sık yürüdüğüm, atmosferinden en çok keyif aldığım yürüyüş yollarının başında geliyor. 7 yıldır yazdığım bu sitede Likya yolu hakkında tek kelime bilgi paylaşmadığımı fark edince, üstelik bir de geçtiğimiz Ocak ayında Gelidonya fenerine kuş uçuşu 15 kilometre mesafeye yerleşince, kolları sıvamaya karar verdim.
Yalvaç, Saint Paul yolu yürüyenlerin bir kısmı için yolun sonunu ifade ediyor. Benim gibi Antalya istikametine doğru ilerlemeyi tercih edenler içinse başlangıcı. İnternet’te araştırdığım kadarıyla, Türkler genellikle Yalvaç’tan başlamayı tercih ediyor. St Paul yolunu ikiye, üçe veya dörde bölmeyi planlıyorsanız Yalvaç’ın başlamak için daha uygun olduğu kanaatindeyim.
Faaliyet yapmadan geçen üç ayın ardından silkinip yaza merhaba demeye karar verdim. 10 gün boş vaktim vardı. İlk önce tek başıma yürüyeceğim uzun bir parkur, ardından kamplı bir zirve çıkışı, en son Akdeniz’in serin sularına atlayabileceğim bir plan yapmak istedim. Aladağlar uzun yürüyüş için oldukça uygundu.
